ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!
Çanakkale için işte en kutsal gün,
Haydi mehmetçik, işte bugün.
Senin umrunda değil, ne şan, ne ün,
Bu canavar gibi saldıranları, görün!
Çanakkale geçilmez,
Ecel gelse, ezemez.
Bu cesaret nereden geldi,
''Dur!''diye emir gelse, dinlemez!
Gözü yaşlı analar,
Yüreği gururlu babalar.
Çocuklarını bugün,
Son yolculuklarına uğurluyorlar.
Başınıza taç giydirildi.
Şimdi de o analar gibi,
Arkanızdan dökülen yaşlar,
Yanaklarımızdan süzülüyorlar.
Yok artık günümüzde,
Bir zerre benzeyen Seyyid'e.
İkiyüz yetmiş beş kiloluk mermiyi,
Taşımak kolay mı sizce?
Sen verdiğin sözü tuttun.
''Çanakkale geçilmez, unutun!''
Ey şanlı asker, biz de sözveriyoruz,
Orası geçilmedi, geçirmiyoruz.
Bir ordu kadar gemi vardı,
Ama sizin de içinizde gurur yatardı.
Bir top düşman mı sizi öldürecek,
Bu askerler hepinizi felakete sürükleyecek.
Yok, mümkün değil sizin korkmanız,
Bir aslan gibi saldırdınız.
O gün işte kabınıza sığmadınız,
Çanakkale'yi sizler kurtardınız.
NUR ASUTAY