SELANİK

O güne kadar soğuktu.
Herkes tarafından unutulmuştu.
1881 yılı geldiğinde,
O haberi duyunca havaya uçtu.

Bir bebek doğmuştu o gün,
Evet, mutluluk günüydü bugün.
Bir yandan da üzülüyor,
Onu da öldürecekler diye korkuyor.

Adı Kemal' miş,
Saçları sarı, gözleri mavişmiş.
Herkes Zübeyde Hanım'a,
Hayırlı olsuna gelmiş.

Büyüdü Kemal, Selanik!
Korkma, akıllandı artık.
Kafasına takmıştı, kurtaracaktı bu ülkeyi,
Merak etme, biz ona çok güvendik.

1919 yılı geldi,
Samsun' a ayak başmış idi.
Az kaldı kurtaracak idi,
Sen korkma Selanik!

Bir şanlı er, bu devletin,
Kurtarıcısı oldu Türkiye' nin.
Yeni bir adı olacak buranın,
Türkiye Cumhuriyeti, hürriyeti.

1938 gelmesin diye,
Dua et Selanik.
Senden habersiz gidecek diye,
Kork artık Selanik!

Türkiye çalkalandı.
Bir kere dinmedi gözyaşları.
Biz Atatürk' ü yitirdik,
O seni severdi SELANİK!